Klinische geschiedenis:
Een 68-jarige man meldde zich met koorts en rillingen. Verdere ondervraging onthult een voorgeschiedenis van 6 maanden van intermitterende bilaterale pijn in de flank en hematurie. Biochemisch onderzoek onthult een significant verminderde nierfunctie met een normaal serumcalcium. Een CT-buik toonde bilaterale hydronefrose met meerdere nierstenen, evenals perinefrische en subfrenische abcessen. Hij stierf later aan progressief nierfalen.
Aandoening:
Het monster is de nier van de patiënt, die grof en gedeeltelijk in tweeën is gesneden. Er is een grove dilatatie van het bekken-calyceale systeem zichtbaar. Aanzienlijke atrofie van nierweefsel kan worden gezien, op sommige plaatsen wordt dit teruggebracht tot een rand. Een grote gevlekte bruin-witte tandsteen ligt in het bekken en een kleinere tandsteen sluit het lumen van de urineleider af. De ureter is verwijd proximaal van de geïmpacteerde tandsteen. Er zijn meerdere stenen zichtbaar in de kelken van het monster.
Verdere informatie:
Urolithiasis (nierstenen) is een veel voorkomende ziekte die tot 1 op de 10 personen tijdens hun leven treft. De vorming van de stenen kan overal langs de urinewegen plaatsvinden, maar komt meestal voor in de nieren. Risicofactoren voor steenvorming zijn onder meer mannelijk geslacht; elke aandoening die de samenstelling van de urine beïnvloedt, zoals hypercalciurie of hoog urine-oxalaat; systemische stofwisselingsstoornissen, zoals cystinurie en jicht; voedingsfactoren, zoals hoge inname van oxalaat en dierlijke eiwitten, lage vochtinname; en omgevingsfactoren, zoals hoge droge temperaturen. 80% van de nierstenen is eenzijdig.
Symptomen van urolithiasis zijn ondraaglijke pijn, hematurie, misselijkheid, braken, flauwvallen, dysurie en urgentie. Symptomen zijn afhankelijk van de grootte en de plaats van de calculus. Urolithiasis kan asymptomatisch zijn, vooral als de stenen worden gevormd en in het nierbekken of de blaas blijven. Symptomen treden op wanneer de stenen in de urineleider terechtkomen. Pijn van stenen is meestal koliekachtig en typisch ernstig van aard; optreden bij paroxysmen. De zij is de meest voorkomende plaats voor pijn, maar pijn kan overal langs de urinewegen en in de geslachtsdelen voorkomen. Pijn verdwijnt bij het passeren van de steen. Hematurie kan grof of microscopisch zijn.
