Productomschrijving
Klinische geschiedenis:
Een 80-jarige man meldde zich met haematemesis. Hij heeft een bekende geschiedenis van alcoholische levercirrose met slokdarmvarices. Bij onderzoek wordt opgemerkt dat hij meerdere spinnaevi heeft, grote buikascites en een zwelling van het scrotum. Doorschijnendheid van de zwelling liet rood licht door. Hij ondervond opnieuw een grote hematemese en stierf kort na opname.
Aandoening:
Het monster bestaat uit een testis, tunica vaginalis en het distale uiteinde van de zaadstreng. De testis en de omringende lagen zijn in tweeën gesneden om het snijvlak weer te geven. De tunica vaginalis is verdikt en de ingesloten holte is opgezwollen. De testis is normaal. Dit is een voorbeeld van een chronische secundaire gecommuniceerde hydrocele.
Verdere informatie:
Patiënten presenteren zich met een scrotummassa. De massa kan uni- of bilateraal zijn. Communicerende hydroceles kunnen worden verkleind en groter worden bij verhoogde intra-abdominale druk. Niet-communicerend zijn meestal niet-reduceerbare zwellingen. De zwelling is meestal niet gevoelig, tenzij er een onderliggende infectie of torsie is die de hydrocele veroorzaakt. Grotere hydroceles kunnen omslachtig zijn en erosie en huidinfecties op het scrotum veroorzaken.
De diagnose kan worden gesteld bij lichamelijk onderzoek. Sereuze vloeistof laat bij onderzoek licht door het scrotum schijnen: dit wordt transilluminatie genoemd. Echografie kan worden gebruikt om de diagnose te consolideren en andere testiculaire pathologie uit te sluiten. Testiculaire kankerserummarkers, zoals alfa-fetoproteïne en B-HCG, kunnen worden gebruikt om teelbalkanker uit te sluiten.
Veel aangeboren hydroceles verdwijnen spontaan vóór de leeftijd van 2. Als communicerende hydroceles langer dan 2 jaar aanhouden, worden ze operatief gerepareerd vanwege het risico op het ontwikkelen van opgesloten hernia's. Chirurgische reparatie van communicerende hydroceles bij oudere patiënten kan worden aangeboden als ze symptomatisch zijn. Behandeling van de onderliggende etiologie van reactieve hydrocele kan ertoe leiden dat ze verdwijnen.
