Productomschrijving
Klinische geschiedenis
Een 50-jarige alcoholist werd opgenomen met een voorgeschiedenis van 2 weken van zwakte en kortademigheid. Bij het begin van de ziekte meldde hij een productieve hoest, pijn op de borst en met bloed bevlekt sputum. Onderzoek onthulde een koortsige, cyanose, slaperige man met een grommende ademhaling. Een wrijvingsgeluid was aanwezig over de rechter onderkwab. De rest van het onderzoek was onopvallend. De patiënt ging gestaag achteruit en op de ochtend van zijn overlijden werd een lumbaalpunctie uitgevoerd. Groene opalescente vloeistof werd verkregen. Een bloedkweek bevatte pneumokok.
Aandoening:
Dit exemplaar is een voorbeeld van ventriculitis, waarbij bij autopsie ook pneumokokkenmeningitis en rechter basale pneumonie worden gevonden. De horizontale plak door beide hersenhelften toont beide laterale ventrikels. De ventrikels vertonen een verdikte, ruwe ependymale voering met ophoping van celafval rond de plexus choroideus en ook in de voorhoorn. Het onderste oppervlak vertoont vergelijkbare veranderingen en toont ook de normale opstelling van de nucleus caudatus, nucleus lentiformis en interne capsule.
Histologie toonde uitgebreide infiltratie van neutrofielen in de subarachnoïdale ruimte aan, evenals multifocale ernstige (sub)endotheliale infiltratie met obstructie van het vasculaire lumen en betrokkenheid van de bloedvatwanden. De ontsteking breidde zich uit tot in het hersenparenchym en veroorzaakte bloedingen en necrose.
Verdere informatie:
Ventriculitis is een zeldzame complicatie van een intracraniële infectie. Bij volwassenen komt het vaker voor als een secundaire complicatie van chirurgische ingreep/instrumentatie of trauma, in plaats van door eerder buiten het ziekenhuis ontstane meningitis. In deze gevallen zijn veroorzakende organismen vergelijkbaar met andere nosocomiale (in het ziekenhuis opgelopen) infecties, in het bijzonder stafylokokken of resistente Gram-negatieve bacillen. Pasgeborenen jonger dan 6 maanden hebben een hogere incidentie van ventriculaire infectie. De presentatie kan subtieler zijn dan bij bacteriële meningitis of kan een obstructieve hydrocephalus zijn, secundair aan de resulterende obstructie van het aquaduct. Diagnose is afhankelijk van laboratorium CSV-testen en beelden, in het bijzonder met behulp van CT-scans en MRI. Langdurige intraveneuze antibiotische therapie is een steunpilaar van de behandeling met aandacht voor het bereiken van effectieve concentraties in CSV en hersenweefsel
