Gemetastaseerd Maligne Melanoom, 3D Print

Productomschrijving

Klinische geschiedenis:

Een 65-jarige man meldt zich met pijn in zijn linker lies. Hij heeft een voorgeschiedenis van huidmelanoom op zijn linkervoet, behandeld met chirurgische resectie en radiotherapie. Bij onderzoek is hij cachexisch met een harde, vergrote lever en heeft hij een uitvloeiende sinus in de linker lies omringd door zwarte knobbeltjes. Hij wordt opgenomen en sterft aan een in het ziekenhuis opgelopen longontsteking.

Aandoening:

Het monster is het proximale rechter dijbeen van de patiënt dat in de lengterichting is doorgezaagd om het snijvlak weer te geven. De medullaire holte bevat veel afzettingen van tumorweefsel, variërend in kleur van lichtbruin tot zwart. Het poreuze bot is volledig vernietigd door de grotere afzettingen, die donker lijken en een maximale diameter van 3 cm hebben. Elders infiltreert lichtbruine tumor diffuus de mergholte. Corticaal bot is gespaard gebleven, hoewel het corticale bot op de kruising van de schacht en nek mediaal verkleurd en verdikt is. Dit zijn uitgezaaide afzettingen van een melanoom van de huid.

Verdere informatie:

Melanoom is een kwaadaardige huidkanker die wordt geassocieerd met blootstelling aan UV-straling in zonlicht of zonnebanken. Andere risicofactoren voor het ontwikkelen van melanoom zijn een lichte teint, de aanwezigheid van een groot aantal melanocytische naevi, ernstige zonnebrand als kind en immunosuppressie. Het is goed voor ongeveer 5% van alle diagnoses van huidkanker, maar heeft het hoogste sterftecijfer van alle huidkankers. Melanomen komen typisch voor in aan de zon blootgestelde gebieden als een gepigmenteerde laesie met onregelmatige randen, bonte kleuren, een asymmetrische vorm en die in de loop van de tijd evolueert. Er zijn meerdere mutaties die vaak voorkomen bij melanoom. Verlies van celcycluscontrolegen door mutatie in CDKN2A-gen. Mutaties in pro-groei signaleringsroutes zoals BRAF- en PI3K-mutaties worden vaak gezien in melanomen, evenals mutaties die telomerase activeren, zoals het TERT-gen. Erkenning dat melanoomantigenen de immuunresponsen van de gastheer activeren, heeft geleid tot veelbelovende immunotherapie, die de T-celidentificatie van deze antigenen door de gastheer verbetert.